Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2016 vol. 5
187
radiologia
/
radiology
artykuł naukowy
/
scientific paper
Kręgosłup zobrazowano na 40 (11,83%) zdjęciach rentgenow-
skich. Dokładne dane dotyczące tego zakresu anatomicznego
przedstawiono na rysunku 3.
Jama brzuszna widoczna była na 14 (4,14%) radiogramach;
wszystkie wykonane zostały w projekcji AP.
Czaszka zobrazowana została na 10 (2,96 %) radiogramach,
sześciokrotnie w projekcji tylno-przedniej (PA) i czterokrotnie
w projekcji bocznej (LAT).
Zdjęcia rentgenowskie wykonane przy łóżku pacjenta to
8 (2,37%%) radiogramów klatki piersiowej i jamy brzusznej
w projekcji AP. Są to tzw. babygramy.
Identyfikacja strony badanej została wykonana na 292
(86,40%) zdjęciach RTG. W przypadku większości z nich (n = 263;
90,07%) symbol został dodany w obróbce komputerowej do-
konywanej przez technika elektroradiologii po wykonaniu eks-
pozycji. Lateralizacja wymusiła powiększenie pola kolimacji
na 2 (0,68%) radiogramach. Obydwa radiogramy, na których
umieszczenie markera określającego lateralizację w polu wiązki
bezpośredniej wpłynęło na wielkość kolimacji, wykonano apara-
tem RTG Axiom Aristos. W żadnym z badań piktogram symbo-
lizujący stronę badaną pacjenta nie przesłonił struktur anato-
micznych poddawanych ocenie przez lekarza radiologa.
Testy statystyczne nie wykazały istotnego związku pomiędzy
obecnością oznaczenia strony badanej a obszarami anatomicz-
nymi (p = 0,16), natomiast wykazany został związek pomiędzy
brakiem określenia strony badanej a projekcją, w jakiej został
wykonany dany radiogram (p = 0,01). Szczegółowe dane doty-
czące braku lateralizacji zdjęć RTG w poszczególnych projek-
cjach przedstawiono na rysunku 4.
Rys. 1
Liczba analizowanych zdjęć RTG poszczególnych obszarów anatomicznych
kończyny dolnej z uwzględnieniem projekcji
Rys. 3
Liczba zdjęć kręgosłupa w poszczególnych odcinkach z uwzględnieniem projekcji
Rys. 4
Podział radiogramów objętych badaniem w poszczególnych projekcjach pod
względem zastosowania lateralizacji
* w tym zdjęcie transtorakalne bliższego końca kości ramiennej oraz tzw. zdjęcie
łopatki na Y
Wśród 88 radiogramów wykonanych w projekcji bocznej brak
markera zauważono na 29 obrazach, wśród których wyróżnia się
odpowiednio: 5 zdjęć odcinka szyjnego kręgosłupa, po 4 zdjęcia
klatki piersiowej, podudzia i odcinka L-S kręgosłupa, 3 zdjęcia
stawu skokowego, po 2 zdjęcia palca dłoni i zdjęcia transtora-
kalne bliższego końca kości ramiennej oraz po 1 zdjęciu przedra-
mienia, nadgarstka, uda, stawu kolanowego i stopy.
Większość, bo aż 38 zdjęć RTG bez lateralizacji wykonano
aparatem RTG Siemens Axiom Aristos, co stanowi 21,47% radio-
gramów z analizowanego materiału wykonanych tym aparatem.
Znacznie mniej, bo tylko 8 (4,97%) zdjęć RTG nieposiadających
znacznika określającego stronę badaną pacjenta, wykonano dru-
gim aparatem stacjonarnym. Wszystkie radiogramy wykonane
noworodkom 8 (2,37%) były opatrzone markerem określającym
stronę anatomiczną pacjenta. Połowa z nich została opatrzona
markerem przed ekspozycją, zaś druga połowa po ekspozycji.
Rys. 2
Liczba analizowanych zdjęć RTG poszczególnych obszarów anatomicznych
kończyny górnej wolnej z uwzględnieniem projekcji
* w tym zdjęcie transtorakalne bliższego końca kości ramiennej
