Inżynier i Fizyk Medyczny 3/2015 vol. 4
159
diagnostyka
/
diagnostics
artykuł
/
article
Rola elektroradiologa
w diagnostyce chorób oczu
Dorota Wojtusik
1,2
1
Specjalistyczny Okulistyczny Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ocu Service,
ul. Kościelna 26/1, 60-538 Poznań, tel. +48 61 82 88663, e-mail:
2
Polskie Towarzystwo Elektroradiologii, ul. Garbary 15, 61-866 Poznań,
Wprowadzenie
Choroby tylnego odcinka oka stanowią czołówkę
w światowym rankingu przyczyn ślepoty. Są to cho-
roby degeneracyjne plamki i nerwu wzrokowego
związane z wiekiem oraz powikłania chorób cywi-
lizacyjnych takich jak np. cukrzyca [1]. W okulistyce
badania obrazowe oraz czynnościowe stanowią
istotny element postępowania medycznego. Dla-
tego pojawiła się potrzeba współpracy okulistów
z personelem medycznym, a w szczególności z elek-
troradiologami. Mogą oni wykonywać zarówno ba-
dania obrazowe, jak i czynnościowe.
Narząd wzroku –
zasada działania
Aby zrozumieć, w jakim obszarze działamy w trakcie
badań, należy przybliżyć zasadę działania narządu
wzroku. W oku rogówka (1) i soczewka (2) pozwala-
ją na przejście promienia świetlnego i zogniskowa-
nie go na tylnej, światłoczułej ścianie gałki ocznej
– siatkówce (3). Z siatkówki informacja jest przeka-
zywana poprzez nerw wzrokowy (4) do centralnego
układu nerwowego. Siatkówka dzieli się na część
centralną, obejmującą plamkę, oraz część obwodo-
wą zajmującą 95% całej siatkówki. Plamka znajduje
się w niedalekim sąsiedztwie tarczy nerwu wzroko-
wego. Plamka jest obszarem siatkówki o najwięk-
szej czułości, odpowiedzialnym za widzenie szcze-
gółów, czytanie. Pozostałe, obwodowe fragmenty
siatkówki odpowiedzialne są za widzenie światła,
ruchu, konturów, zarysów przedmiotów, orientację
w przestrzeni.
Rys. 1
. Zasada działania narządu wzroku
Badanie obrazowe
W okulistyce obrazowanie stanowi istotny element
postępowania medycznego [2]. Obecnie stosuje się
narzędzia umożliwiające szczegółowe badanie całe-
go dna oka: fotografia dna oka, autofluorescencja,
angiografia fluoresceinowa oraz metoda SOCT [1].
Fotografia dna oka
Fotografia dna oka, a dokładniej cyfrowa dokumen-
tacja fotograficzna wykonywana jest za pomocą
kamer do fotografii dna oka, tzw. funduskamery.
Funduskamery obrazują dno oka przez źrenicę,
która przed badaniem powinna być maksymalnie
rozszerzona. Następnie po przygotowaniu pacjenta
wykonuje się zdjęcie kolorowe celowane na zmianę.
Dodatkowo można wykonać zdjęcie z filtrem koloru
czerwonego, zielonego i niebieskiego [2]. Przykła-
dowo przy zastosowaniu zielonego filtra obrazu
uzyskuje się wzmocnienie zarysu naczyń krwiono-
śnych. Fotografia dna oka stosowana jest często do
oceny progresji zmian chorobowych.
