vol. 4 2/2015 Inżynier i Fizyk Medyczny
90
artykuł
\
article
radioterapia
\
radiotherapy
w „
clinical mode
”) z niewłaściwej korekcji „
stitching artifacts
” lub
wady detektora obrazowego. Nie w pełni skorygowane artefak-
ty pochodzące ze zszycia pól mogą determinować również nie-
prawidłowe wyniki w testach dla detektora i MLC, jak również
nieprawidłową kalibrację MLC (Rys. 4a i Rys. 4b).
wraz z kontrolą jasności obrazu. Intensywność akwizycji detek-
tora powinna być pomiędzy 70-80% maksymalnego sygnału.
Po wykonaniu akwizycji obrazu, tak jak dla kalibracji wzmoc-
nienia/
offsetu
, należy go ocenić przy różnych ustawieniach
podglądu (okno, jasność, kontrast, zakres LUT). Skorygowany
obraz powinien być jednorodny, a stwierdzone odchylenia
w natężeniach stanowią podstawę do uznania nieprawidłowo
działających pikseli. W takim przypadku należy zmienić usta-
wienia źródła promieniowania tak, aby intensywność akwizycji
detektora była na poziomie około 50% maksymalnego sygna-
łu. Dla tak ustawionego układu trzeba wybrać wymagany za-
kres poprawnych/dobrych pikseli (np. 15 000-45 000 z zakre-
su 0-65535). Przy
software’owym
wyborze wszystkich pikseli
spoza ustawionego zakresu należy wygenerować mapę pikseli,
która będzie maskowała wszystkie zaznaczone piksele. Plik
zawierający dane mapy pikseli jest automatycznie łączony ze
zbieranymi obrazami.
Kalibracja systemu MLC
W przypadku systemu Elekta, po pełnej kalibracji detektora ob-
razowego należy zweryfikować parametry wiązki z punktu wi-
dzenia ustawienia listków kolimatora MLC (symetria, wielkość
pola, położenie poszczególnych listków MLC itd.). Wynika to
z idei weryfikacji ustawienia listków kolimatora MLC, w którym
wykorzystywana jest informacja pobierana z detektora obra-
zowego (detekcja położenia brzegów i powierzchni przednich
listków). System wykorzystuje dwie metody detekcji krawędzi
obrazu listków MLC. Generalnie zasada detekcji krawędzi opar-
ta jest na wygenerowaniu profili i ich analizie. Profil jest repre-
zentowany przez pewną liczbę kolejnych pikseli obrazu, którym
przypisuje się wartości tych pikseli (Rys. 5).
Rys. 5
Schemat generacji profilu
Detekcja krawędzi – algorytmy
(źródło:
ACAL help oline
)
Jednostką osi X jest długość; jednostką osi Y jest wartość piksela
(Rys. 5). Oś długości jest podzielona na równe części, ponieważ
profile uzyskuje się równolegle do granicy obrazu. Wartości pik-
sela znajdują się w przedziale [0 .. 65535], wartości długości są
w zakresie [0 ..
ImageSizeInRespCoordinateDirection
]. Krawędź
w obrazie jest związana ze zmianą wartości piksela w profilu.
Rys. 4b
Profil obrazu ujawniający detekcje dodatkowych krawędzi w ocenie wielko-
ści piksela (dodatkowe piki w profilu)
Rys. 4a
Obraz obiektu testowego (pomiar wielkości piksela) z uwidocznionymi arte-
faktami (prawdopodobnie nieskorygowane „stitching artifacts”)
Wzmocnienie dla poszczególnych pikseli jest automatycznie
korygowane ze względu na
offset
poprzez powiązanie danych
z obu akwizycji.
W przypadku kalibracji „
single-level gain
” jest ona wykonywa-
na tylko dla jednej mocy dawki promieniowania, ponieważ z za-
łożenia detektor w szerokim zakresie powinien być niezależny
od tego parametru. Jeśli na obrazach medycznych/testowych
pojawiają się artefakty typu „
water paint
”, zalecane jest wykona-
nie także kalibracji „
multi-level gain
” przy różnych ustawieniach
mocy dawki. W przypadku pojawienia się artefaktów, takich jak
prezentowane na zdjęciach, należy wykonać procedurę kalibra-
cji rozszerzoną o synchronizację i wielokrotną korekcję
offsetu
.
Korekcja pikseli
Korekcja pikseli jest wykonywana ze względu na możliwość eli-
minacji wadliwych pikseli z obrazów medycznych. Dla wymaga-
nego czasu ramki i ustawień, tworzących powiązanie z plikami
korekcyjnymi, należy wykonać ekspozycje w trybie ciągłym
