Inżynier i Fizyk Medyczny 6/2017 vol. 6
397
inżynieria medyczna
/
medical engineering
artykuł naukowy
/
scientific paper
nadawane w krajach członkowskich i prowadzony będzie mię-
dzynarodowy rejestr inżynierów, którzy posiadają certyfikat –
IFMBE’s Certificate of Registration as a Clinical Engineer
[2-4].
Rozpoczęcie międzynarodowej współpracy miało służyć
podnoszeniu poziomu opieki zdrowotnej w różnych krajach po-
przez stosowanie wspólnych standardów w zakresie inżynierii
medycznej i ich wyrównywanie w różnych krajach, ułatwianie
zatrudniania specjalistów w różnych krajach poprzez międzyna-
rodowe certyfikowanie kompetencji, rozwijanie międzynarodo-
wej współpracy i wymiany, również w zakresie kształcenia. W za-
kresie certyfikacji zaproponowano powołaniemiędzynarodowej
komisji International Registration Board (IRB).
Dalsze prace były prowadzone przez Clinical Engineering
Division (CED/IFMBE), a jednocześnie w wielu krajach, również
w Polsce [5], zostały opracowane programy szkolenia i certyfi-
kowania w dziedzinie inżynierii medycznej [6]. Aktualnie w CED/
IFMBE przygotowywany jest dokument, który ma zawierać
uzgodnienia dotyczące standardów kształcenia i procedur cer-
tyfikowania inżynierów klinicznych/medycznych [7]. Dokument
z 1981 r. pt.
Agreement on Mutual Recognition of Qualifications for
Clinical Engineers
jest cały czas aktualny i jest podstawą aktual-
nych prac.
Najistotniejsze zagadnienia, które wymagały uzgodnień, wy-
nikały z różnych przepisów i programów obowiązujących w po-
szczególnych krajach. W niektórych krajach specjalistą w dzie-
dzinie inżynierii medycznej/klinicznej może być wyłącznie osoba
posiadająca wykształcenie techniczne i tytuł zawodowy inżynie-
ra, a w niektórych dopuszczane są osoby mające inne wykształ-
cenia, np. w Polsce informatycy [8, 9]. Wynika to z przyjętej w po-
szczególnych krajach roli inżyniera medycznego, jaką ma pełnić
w placówce ochrony zdrowia. Zgodnie z ustaleniami przyjętymi
przez CED/IFMBE działalność w zakresie inżynierii medycznej/
klinicznej obejmuje: znajomość dostępnych technologii i apara-
tury medycznej, konsultacje w zakresie oceny i zakupu aparatury
medycznej, nadzoru i planowania serwisowego, analiza bezpie-
czeństwa i ocena możliwości wystąpienia zagrożeń związanych
z eksploatacją aparatury medycznej, udział w interpretacji wy-
ników badań, szkolenia w zakresie użytkowania aparatury dla
personelu medycznego i techników, nadzór nad eksploatacją,
bieżące wsparcie techniczne w codziennej praktyce, wspieranie
badań i rozwoju technologii i aparatury medycznej. Po rozwa-
żeniu powyższych kwestii zaproponowano, aby ocenie podda-
wane były kwalifikacje do wykonywania obowiązków inżyniera
medycznego/klinicznego i osoby uzyskujące certyfikat otrzymy-
wałyby tytuł zawodowy Clinical Engineering Practitioner.
Innym zagadnieniem jest system kształcenia na kolejnych po-
ziomach w różnych krajach. Różne są także programy kształce-
nia podyplomowego w celu uzyskania specjalizacji. Początkowo
rozważany był program uzyskiwania certyfikatu międzynarodo-
wego na podstawie egzaminu międzynarodowego, po uzyska-
niu certyfikatu krajowego. Różnice w przepisach i programach
w poszczególnych krajach przesądziły o tym, że zaproponowa-
no jednak system międzynarodowej rejestracji, na podstawie
certyfikatu krajowego, przyjmując określenie certyfikacja/reje-
stracja.
Kandydat starający się o międzynarodową rejestrację przez
IRB musi posiadać wyższe wykształcenie o kierunku inżynier-
skim lub pokrewnym oraz co najmniej 3-letni, nieprzerwany staż
pracy jako inżynier kliniczny, a w przypadku ukończenia studiów
drugiego stopnia lub posiadania stopnia naukowego doktora
wymagany jest 2-letni staż pracy w zawodzie inżyniera klinicz-
nego. Certyfikat będzie uzyskiwany na podstawie egzaminu pi-
semnego i ustnego przeprowadzanego przez komisję (
National
Examining Authority (NEA)
) w każdym kraju. Certyfikat krajowy
będzie upoważniał do aplikowania o wpisanie do międzynaro-
dowego rejestru inżynierów medycznych/klinicznych, co będzie
stanowiło potwierdzenie kompetencji w środowisku międzyna-
rodowym.
W Polsce zawód inżyniera medycznego, zgodnie z Ustawą
z dnia 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dzie-
dzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, inżynier
medyczny jest takim zawodem [9]. W zawodach tych może
być uzyskiwany tytuł specjalisty rozszerzający kompetencje
w zakresie wykonywania tego zawodu. Tryb uzyskiwania spe-
cjalizacji określony jest w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia
z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie specjalizacji w dziedzinach
mających zastosowanie w ochronie zdrowia [8]. Kursy specjali-
zacyjne prowadzone są przez odpowiednie jednostki szkolące,
RENTGEN-SERWIS
Zygmunt Koss Rafał Koss
ul. Kasjopei 8 • 80-299 Gdańsk
tel. 58 511 09 03 • tel. kom. 603 270 482
e-mail:
reklama
