vol. 3 1/2014 Inżynier i Fizyk Medyczny
16
radiologia
\
radiology
artykuł naukowy
\
scientific paper
Fot. 21
Projekcja przyśrodkowo-boczna. Źródło: [1].
Fot. 22
Projekcja boczno-przyśrodkowa. Źródło: [1].
Projekcja kranio-kaudalna rozszerzona bocznie
– lampa
ustawiona jest tak jak w przypadku projekcji kranio-kaudalnej.
Pacjentka stoi tak, aby zewnętrzna część piersi mogła być ułożo-
na na stoliku i uciśnięta.
Uwidacznia na zdjęciu osiowym zmiany położone w zewnętrz-
nych częściach gruczołu piersiowego lub w ogonie Spence’a.
Wykonywana jest w przypadku klinicznie wyczuwalnych zmian
w tym obszarze gruczołu lub w przypadku podejrzenia zmian
w tym rejonie widocznym tylko na zdjęciu skośnym (Fot. 23).
Na fotografii 17 przedstawiono prawidłowo wykonane zdję-
cie powiększone na kwadrant wewnętrzny.
Zdjęcia powiększone
– ich zaletą jest poprawa rozdzielczo-
ści, dzięki czemu małe zmiany są lepiej widoczne i łatwiejsze
w ocenie. Zasada zdjęć powiększonych polega na:
––
zwiększeniu odległości pomiędzy piersią i stolikiem. Stosuje
się powiększenia 1,5-2-krotne.
––
zastosowanie mikroogniska 0,1 mm.
Należy pamiętać, że zdjęcia powiększone wymagają większej
dawki promieniowania, dlatego przy wykonywaniu zdjęć powięk-
szonych wskazane jest zastosowanie punktowego ucisku (Fot. 18).
Fot. 20
Prawidłowo wykonana
projekcja boczna. Źródło: Opra-
cowanie własne.
Fot. 17
Zdjęcie powiększone na kwa-
drantwewnętrzny.Kwadrantzewnętrz-
ny jest obcięty, niewidoczny, natomiast
kwadrant wewnętrzny powiększony
Źródło: Opracowanie własne.
Fot. 18
Sposób wykonania zdjęcia celo-
wanego. Źródło: [3].
Fot. 19
Zdjęcie CC przedstawia zagęszczenie potwierdzone na zdję-
ciu celowanym (niebieska strzałka). Źródło: Opracowanie własne.
Wskazania:
––
ocena morfologii i dystrybucji mikrozwapnień,
––
ocena zarysów zmiany ogniskowej,
––
ocena niejednoznacznych zagęszczeń – różnicowanie po-
między zmianą „pozorną” i zmianą ogniskową.
Prawidłowo wykonane zdjęcie celowane przedstawia foto-
grafia 19.
Projekcja boczna
– prawidłowo wykonana obrazuje:
––
cały gruczoł piersiowy,
––
fragment mięśnia piersiowego,
––
fragment tkanki podsutkowej.
––
brodawka sutkowa powinna być wyrzutowana.
Pozwala określić charakter niejednoznacznych asymetrycznych
zagęszczeń. Stosuje się ją również w celu określenia charakteru
mikrozwapnień, ponieważ jedynie w tej projekcji jest widoczny
poziom mleczka wapiennego w mikrotorbielach (efekt
tea cup
).
Cecha ta przemawia za łagodnym charakteremmikrozwapnień.
Wykonywana jest dla określenia prawdziwego położenia
zmiany niepalpacyjnej przed stereotaktyczną biopsją przezskór-
ną lub lokalizacją przedoperacyjną.
W zależności od położenia zmiany na zdjęciu kranio-kaudal-
nymwykonuje się projekcję przyśrodkowo-boczną (Fot. 21), jeśli
zmiana jest w kwadrantach zewnętrznych lub boczno-przyśrod-
kową (Fot. 22), jeśli zmiana jest w kwadrantach przyśrodkowych
zgodnie z zasadą, że zmiana jest tym lepiej widoczna, im jest
bliżej detektora lub w mammografach analogowych bliżej filmu.