Page 15 - IFM_201401_v9 150

Inżynier i Fizyk Medyczny 1/2014 vol. 3 13
radiologia / radiology artykuł naukowy / scientific paper
Fot. 5 Prawidłowe ułożenie ramion do pozycji skośnej, ale zbyt nisko ułożony stolik
Źródło: [1].
Fot. 6a. Prawidłowo ułożona pierś w projekcji skośnej; b. Prawidłowo wykonane
zdjęcie w projekcji skośnej. Źródło: [2].
Fot. 4a. Zbyt wysokie ułożenie ramienia; b. Zbyt niskie ułożenie ramienia po stronie
badanej w trakcie wykonywania projekcji skośnej. Źródło: [1].
a)
b)
––uwidocznienie możliwie dużego zakresu tkanki tłuszczowej
za stożkiem gruczołowym.
Powszechne błędy popełniane przez techników:
––stolik z kasetą usytuowaną zbyt wysoko lub zbyt nisko,
––stolik z kasetą nie jest ustawiony pod właściwym kątem –
równoległym do mięśnia piersiowego badanej kobiety,
––źle uwidoczniony fałd podsutkowy,
––niewystarczające wyciągnięcie piersi i słaba kompresja –
w rezultacie ukazana jest „pierś opadającą”.
Przy zbyt nisko ustawionym stoliku (Fot. 7) górna część piersi
jest niewidoczna, mięsień piersiowy nie jest objęty badaniem,
brakuje także wystarczającej ilości tkanki tłuszczowej za tkanką
gruczołową.
Pierś układa się na stoliku, gdy zostanie wyciągnięta do przodu
i do góry. Ucisk stosuje się w momencie jednoczesnego unosze-
nia piersi ku górze. Technik wysuwa rękę dopiero wówczas, gdy
upewni się, że pierś jest unieruchomiona pomiędzy stolikiem
a płytką kompresyjną.
Przed wykonaniemprojekcji należy sprawdzić, czy skóra piersi nie
tworzy fałdów, które zaburzają ocenęmammografii i czy pod płytką
uciskową znajduje się niewielki fragment tkanki podsutkowej.
Podstawowymi aspektami uzyskania wysokiej jakości zdjęć
w projekcji skośnej są:
––wysokość stołu podpierającego pierś,
––zastosowany kąt,
––uniesienie (podciągnięcie) piersi do przodu i do góry,
––rozłożenie i kompresja piersi (bez zagięć i fałdów skórnych).
Prawidłowa projekcja skośna uwidacznia (Fot. 6a, b):
––cały gruczoł piersiowy,
––mięsień piersiowy sięgający do poziomu brodawki sutkowej,
––fałd podsutkowy,
––wyprojektowaną brodawkę sutkową,
Fot. 7 Zbyt niskie ustawienie stolika do projekcji skośnej. Źródło: [2].
W wyniku zbyt nisko ustawionego stolika badanie obejmuje
nadmiernie dużą ilość mięśnia piersiowego, nieadekwatnie mało
gruczołu piersiowego, z kolei dół pachowy jest pominięty (Fot. 8).
Bardzo ważne jest, aby zdjęcia zostały wykonane symetrycz-
nie (Fot. 9).
Projekcja kranio-kaudalna (góra-dół) stanowi uzupełnienie pro-
jekcji skośnej. Kluczowym warunkiem osiągnięcia poprawnego
obrazu w projekcji kranio-kaudalnej jest dostosowanie wysokości
stolika z kasetą do wzrostu kobiety. Wysokość stołu podpierają-
cego pierś najlepiej jest określić wówczas, gdy patrzymy na niego
od przyśrodkowej części piersi. Brzeg stolika powinien znajdować
się na wysokości fałdu podsutkowego (Fot. 10).