Inżynier i Fizyk Medyczny 1/2013 vol. 2
radiologia
/
radiology
artykuł naukowy
/
scientific paper
47
wyniosło 5 s i 4 s na dopłynięcie, co daje łącznie 19 s opóź-
nienia w badaniu dedykowanym dla całego zaplanowanego
zakresu badania). Prędkość przepływu kontrastu pozostaje
na takim samym poziomie jak w fazie bolusa próbnego [5].
Podsumowanie i dyskusja
Większość badań z zakres tomografii komputerowej wyma-
ga podania dożylnie środków kontrastowych. Tylko nieliczne
z nich wykonuje się bez iniekcji środka kontrastowego, np. do
oceny złamań, obecności złogów, zwapnień. Zazwyczaj jest to
faza wstępna badania, a poprzestanie na niej wwielu przypad-
kach znacznie obniża jego wartość diagnostyczną. Decydując
się na podanie środka kontrastowego, należy dokonać staran-
nej analizy wskazań klinicznych, przeprowadzić odpowiednią
premedykację pacjenta bądź rozważyć inną alternatywną me-
todę badania, jak ultrasonografia czy rezonans magnetyczny.
Wprzypadkach urazuwielonarządowego, podejrzenia pęknię-
cia tętniaka aorty lub innych stanów klinicznych wymagających
badania tomografii komputerowej, kiedy dochodzi do zagroże-
niażyciapacjenta,zawszewykonujesiębadaniezzastosowaniem
dożylnych środków cieniujących. W wyjątkowych sytuacjach, je-
żeli badanie radiologiczne jest niezbędne, podaje się środek kon-
trastowy także kobiecie w ciąży. W tej sytuacji należy sprawdzić
czynność tarczycy noworodkawpierwszym tygodniu życia.
Część pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka powi-
kłań po iniekcji środków kontrastowych, zgłaszających się na
badanie samodzielnie, można odpowiednio do niego przy-
gotować. Według ESUR (
European Society of Urogenital Ra-
diology
) nefrotoksyczność wywołana działaniem dożylnych
środków kontrastowych to stan występujący w ciągu 3 dni
od ich podania, gdzie zaburzenie czynności nerek powodu-
je wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o więcej niż 25%
(0,5 mg/dl). Wobec tego każdy zgłaszający się na badanie pa-
cjent powinien mieć oznaczony współczynnik przesączania
kłębuszkowego GFR (
Glomerular Filtration Rate
). W przypad-
kach, kiedy GFR < 60 ml/min/1,73m
2
, należy nawodnić pa-
cjenta (1ml/kg m.c./godz. soli fizjologicznej na co najmniej
6 godz. przed i po badaniu). Podczas badania należy zasto-
sować środki nisko- lub izoosmolarne i najmniejszą dawkę
możliwą do uzyskania wyniku diagnostycznego [7].
Pacjenci chorujący na cukrzycę powinni odstawić prepa-
raty zawierające metforminę w dniu badania oraz 48 godzin
po jego zakończeniu, gdyż podanie środka kontrastowego
bez jej odstawienia może wywołać kwasicę mleczanową,
szczególnie jeżeli współistnieje niewydolność nerek.
Pacjentom z jawną nadczynnością tarczycy nie należy po-
dawać jodowych środków cieniujących, ponieważ może dojść
do przełomu tarczycowego zagrażającemu życiu pacjenta
w wyniku gwałtownego uwolnienia hormonów tarczycy.
W tym przypadku należy wybrać inną alternatywną metodę
i skierować pacjenta na konsultację endokrynologiczną. Nie
jest także wskazane podanie dożylnych środków kontrasto-
wych przed planowaniem leczenia chorób tarczycy jodem ra-
dioaktywnym. Środek kontrastowy blokuje wychwyt jodu, co
skutkuje opóźnieniem procesu leczenia o kilka lub kilkanaście
tygodni, dlatego nie powinno się podawać środka kontrasto-
wego na dwa miesiące przed planowanym leczeniem [2].
W przypadku guzów produkujących katecholaminy przed
badaniem zaleca się blokadę alfa- i beta-adrenergiczną leka-
mi doustnymi pod nadzorem lekarza kierującego [7].
W badaniu tomografii komputerowej, oprócz powikłań
związanych z dożylnym podawaniem środków kontrasto-
wych, kluczową rolę odgrywa także dawka promieniowa-
nia dla pacjenta. Każde badanie powinno planować się
z uwzględnieniem wszystkich norm, aby pacjent otrzymał
możliwie niską dawkę promieniowania. Dlatego też dosto-
sowanie metody wykonania badania z zastosowaniem dożyl-
nych środków cieniujących powinno mieć na celu redukcję
Fot. 4.
Angio-TK naczyń wieńcowych. Skanowanie próbne na poziomie aorty wstępu-
jącej, która jest obszarem zainteresowania do oceny wzrokowej poziomu wysycenia.
Rys. 1.
Angio-TK naczyń wieńcowych. Wykres pomiarowy służący do oceny czasu,
w jakim obszar zainteresowania (tu aorta wstępująca) uzyskał maksymalne wzmoc-
nienie kontrastowe (w tym przypadku jest to 10 s, po czym zaczęło maleć).
1...,39,40,41,42,43,44,45,46,47,48 50,51,52,53,54