Inżynier i Fizyk Medyczny 6/2016 vol. 5
305
kontrola jakości
/
quality control
artykuł naukowy
/
scientific paper
Wartości parametru określającego jednorodność obrazu
mogą różnić się dla poszczególnych cewek, natomiast w obrębie
danej cewki jednorodność powinna być stała.
Wśród przyczyn niejednorodności obrazu należy wymienić
przede wszystkim:
•
uszkodzenia skanera skutkujące brakiem jednorodności
pola magnetycznego B
0
,
•
uszkodzenia układów RF,
•
mechaniczne uszkodzenia cewki objętościowej,
•
uszkodzenia systemu gradientowego,
•
występowanie prądów wirowych.
Złe wycentrowanie fantomu w cewce i poruszenie fantomu
lub wibracje także mogą pogorszyć uzyskane wyniki.
Zgodnie z zaleceniami ACR w przypadku systemów MR o polu
≤ 1,5 T współczynnik PIU powinien być wyższy niż 87,5%. Dla sys-
temów 3 T wartość PIU powinna przekraczać 82% [1].
Pomiar „efektu ducha”
„Efektem ducha” (
ghost effect
) określa się cień na obrazie pocho-
dzący z kodowania fazy. Obraz zaburzony tym efektem ma po-
stać nakładających się kopii obrazu fantomu o słabnącym natę-
żeniu, pojawiających się w kierunku kodowania fazy: na obrazie
pojawiają się dyskretne, wielokrotne „cienie” lub pasek rozmyte-
go sygnału w poprzek obrazu.
Pomiar „efektu ducha” to jeden z elementów testów cewek
objętościowych. Test można przeprowadzić na tym samym ob-
razie fantomu ACR, na którym wyznaczany jest współczynnik
SNR i szacowana jest jednorodność obrazu.
Na obrazie warstwy 7 (zarejestrowanym w sekwencji T1) za-
kłada się 5 obszarów zainteresowania: największy ROI – kołowy
lub kwadratowy, o powierzchni 200-215 cm
2
– w środku obra-
zu, a pozostałe, eliptyczne lub prostokątne, o powierzchni ok.
10 cm
2
, przy czterech krawędziach pola widzenia (Rys. 4). Dwa
z nich mogą zawierać ewentualny sygnał „ducha”, a dwa pozo-
stałe tylko tło. Należy zanotować wartości średnie intensywno-
ści pikseli dla poszczególnych obszarów. Wielkość efektu obli-
cza się ze wzoru [13]:
GhostingRatio
I
I
I
I
I
left right
top bottom
ROI
=
+ − +
×
(
) (
)
2
(4)
gdzie:
I
top
,
I
bottom
,
I
left
,
I
right
,
I
ROI
– średnie intensywności w poszcze-
gólnych obszarach zainteresowania.
Najczęstsze przyczyny powstania „efektu ducha” to:
•
niestabilność sygnału MR pomiędzy cyklami impulsów,
•
ruch fantomu, wibracje podczas pomiaru,
•
słabe połączenie lub zepsuty kabel,
•
częściowe uszkodzenie cewek RF,
•
błąd kalibracji sekwencji impulsowych (prądy wirowe w se-
kwencji Fast Spin Echo).
Szacowanie rozdzielczości przestrzennej
przy wysokim kontraście
Rozdzielczość przestrzenna przy wysokim kontraście określa
zdolność aparatu MR do wykrywania małych, położonych blisko
siebie obiektów. Niepowodzenie tego testu rozdzielczości ozna-
cza, że przy danym polu widzenia FOV (
Field Of View
) i matrycy
akwizycji szczegóły obrazu nie będą rozróżnialne prawidłowo.
Fantom ACR posiada specjalny wkład (
resolution insert
) o gru-
bości 11 mm, przystosowany do pomiarów rozdzielczości obiek-
tów o wysokim kontraście. Zawiera on trzy zestawy otworów
o średnicach 1,1 mm, 1 mm i 0,9 mm. Odległości pomiędzy otwo-
rami są równe średnicom. Test rozdzielczości polega na wizual-
nym sprawdzeniu, czy na obrazie warstwy 1 sekwencji T1-zależ-
nej poszczególne otwory są rozróżnialne, czy też zlewają się ze
sobą (Rys. 5) [1, 16].
Rys. 4
. Ułożenie obszarów zainteresowania przy pomiarze „efektu ducha”
Źródło: [1].
Rys. 5
. Powiększony wycinek obrazu warstwy 1 – możliwa wzrokowa detekcja
rozdzielczości
Źródło: [1].
Wśród przyczyn prowadzących do zaburzeń rozdzielczości
należy wymienić m.in.:
•
złą kalibrację gradientów, niestabilne wzmacniacze
gradientów,
•
słabą kompensację prądów wirowych,
•
niejednorodność pola B
0
,
