Page 34 - IFM_201305_vA 150 dpi

vol. 2 5/2013 Inżynier i Fizyk Medyczny 262
artykuł \ article kontrola jakości \ quality control
ewentualnych ograniczeniach urządzeń, a także o tym, cze-
go nie powinien robić pomiarowiec, aby BEZPIECZNIE wy-
konać testy.
Są to także wymogi PCA. Wszystkie anomalia związane
z obsługą i funkcjonowaniem urządzenia w trakcie jego
przygotowania oraz wykonywania testów powinny być od-
notowywane przez laboratorium w zapisach źródłowych
i sprawozdaniach z badań [2].
Niektóre firmy proszą o wypełnienie formularza za-
kresów klinicznych pracy aparatu, co staje się trudne dla
użytkownika. Problem ten będzie się pojawiał do czasu opu-
blikowania procedur wzorcowych, ponieważ w niektórych
województwach zgody na prowadzenie działalności zwią-
zanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach
medycznych nadal nie mają ściśle określonych zakresów
klinicznych. Kwestia ta zostanie rozwiązana w momencie
pojawienia się wzorcowych procedur medycznych.
Firma wykonująca testy będzie prosiła o udostępnie-
nie ciemni przygotowanej do pracy, dostęp do filmów ren-
tgenowskich i kaset, negatoskopów i monitorów (problem
pojawia się, gdy usługi opisów wykonujemy za pomocą
teleradiologii). Polskie przepisy nie zobowiązują nas do
wykonania testów specjalistycznych monitorów, jednak
dla zachowania wysokiej jakości usług świadczonych przez
pracownie należy mieć nadzór także nad tą częścią procesu
diagnostycznego.
Dokumentacja techniczna aparatu
Rola pracowników pracowni RTG nie kończy się po wykonaniu
testów specjalistycznych. Wyniki końcowe testów powinny być
przeanalizowane i sprawdzone pod kątem poprawności numeru
seryjnego, nazwy aparatu i zakresu działalności klinicznej apa-
ratu. Przede wszystkim trzeba sprawdzić, czy wykorzystywany
w pracowni aparat RTG może zostać dopuszczony przez użyt-
kownika do dalszej bezpiecznej pracy dla pacjentów i obsługi
pracowni. Polskie prawo nakłada obowiązek „(…) w rentgeno-
diagnostyce, radiologii zabiegowej i medycynie nuklearnej (…)
do przekazania Państwowemu Wojewódzkiemu Inspektorowi
Sanitarnemu w terminie 7 dni od dnia otrzymania wyników
wykonanych testów specjalistycznych informacji o uzyskanych
wynikach negatywnych oraz podjętych działaniach korygują-
cych” [1]. Odpowiedzialność za to zadanie spada na inspektora
ochrony radiologicznej. Do zadań inspektora należy „nadzór
nad wykonywaniem podstawowych i specjalistycznych testów
wewnętrznej kontroli parametrów aparatury rentgenowskiej,
jeżeli nie wyznaczono do tego celu innej osoby” [3]. IOR może
zatrzymać prace aparatu, powołując się na kilkakrotnie przywo-
ływane tutaj rozporządzenie:
„Niedopuszczalne jest stosowanie urządzeń radiologicznych
i urządzeń pomocniczych, gdy:
• 1) uzyskane wyniki testów eksploatacyjnych przekraczają
wartości graniczne, jeżeli takie wartości zostały określone
– problem, jeśli ich nie ma, albo różnią się od tych w załącz-
niku nr 6” [1].
Podsumowanie
Przeprowadzenie testów specjalistycznych to wspólna sprawa
użytkownika, pomiarowca, dostawcy/serwisu, jednostek kon-
trolujących i płatnika (np. NFZ, który nie docenia jakości ofero-
wanej przez pracownię RTG. Na końcu szeregu wspólnie dzia-
łających podmiotów jest zadowolony, bezpieczny, prawidłowo
zdiagnozowany pacjent.
Literatura
1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r.
w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowa-
nia jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej
(Dz.U. z 4 września 2013 r. poz. 1015).
2. Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (tekst jed-
nolity Dz.U. z 2012 r., poz. 264 z późn. zm.).
3. DAB 09 wydanie 1 z 29.06.12 r. Program akredytacji laborato-
riów badawczych wykonujących testy urządzeń radiologicz-
nych obowiązuje od 01.08.2012 r.
reklama