vol. 6 4/2017 Inżynier i Fizyk Medyczny
266
biomateriały
\
biomaterials
artykuł naukowy
\
scientific paper
Rys. 7
Przykładowe zdjęcia z laserowego mikroskopu konfokalnego próbek cementu kostnego z ukazaniem morfologii cytoszkieletu komórek dla różnych rodza-
jów cementu kostnego
Źródło: [10, 17].
Rys. 8
Przykładowe zdjęcia ze elektronowego mikroskopu skaningowego próbek cementu ko-
stnego po badaniach cytotoksyczności (7. dzień)
Źródło: [17].
Badanie pirogenności [20]
Badania pirogenności mają na celu sprawdzenie, czy zastoso-
wana modyfikacja ma działanie pirogenne, czyli wywołujące
gorączkę. Przeprowadza się je na organizmach żywych, np. króli-
kach. Wybrane do badań osobniki powinny charakteryzować się
zbliżoną wagą (np. 2-2,5 kg) oraz stosunkowo stałą temperaturą
w zakresie 38-39,6°C. W celu zakwalifikowania odpowiednich
okazów należy kontrolować ciepłotę ciała przez 4 godziny co
30 minut. W celu przygotowania ekstraktu należy zmieszać śrut
modyfikowany cementu kostnego wraz z roztworem 0,9% soli fi-
zjologicznej, który przed podaniem jest inkubowany w tempera-
turze 38°C przez 24 godziny. Test polega na powolnym wstrzyk-
nięciu substancji do żyły przyusznej królika w ciągu 15 minut.
Następnie należy zmierzyć temperaturę ciała osobnika, np. sze-
ściokrotnie co 30 minut.
Test hemolityczny [20]
Test ma na celu sprawdzenie, czy modyfikowany cement kostny
wywołuje hemolizę czerwonych krwinek. Aby przeprowadzić test
hemolityczny, należy pobrać świeżą krew ze zwierzęcia, np. z kró-
lika, a następnie wyizolować czerwone krwinki w procesie wiro-
wania. Uzyskane czerwone krwinki trzeba trzykrotnie przemyć
i przygotować 2% zawiesinę w roztworze soli fizjologicznej. Śrut
modyfikowanego cementu należy dodać do roztworu soli fizjolo-
gicznej i inkubować w temperaturze 37°C przez 24 godziny. Kolej-
ny etap to połączenie tych dwóch mieszanin w fiolce. Jako próbę
kontrolną miesza się zawiesinę czerwonych krwinek z wodą de-
jonizowaną. Badane próbki są przechowywane w temperaturze
38°C i sprawdzane pod kątem wystąpienia hemolizy w okresach:
pół godziny, godziny, dwóch godzin oraz trzech godzin. Przykła-
dowe wyniki tego testu przedstawiono na rysunku 9.
Badania kliniczne [25]
Po przeprowadzeniu podstawowych badań mechanicznych
i biologicznych następnym etapem są badania kliniczne. Mają
one na celu dokładną ocenę wpływu zmodyfikowanego cemen-
tu kostnego na organizm żywy. Procedura przykładowego ba-
dania
in vivo
przeprowadzonego na szczurze jest następująca:
zwierzę zostaje uśpione, następnie należy wygolić mu czaszkę
i po wyjałowieniu jodyną nacina się skórę wzdłuż szwu strzałko-
wego. Należy przeciąć warstwę skórną, tkankę łączną i okostną,
aby umożliwić dostęp do kości ciemieniowej czaszki. W kości na-
wierca się otwór wylotowy o grubości 5 mmw równej odległości
od szwu strzałkowego przy użyciu wolonoobrotowego wiertła
dentystycznego przy stałym przepłukiwaniu roztworem soli
fizjologicznej. Powstałe defekty zasklepia się modyfikowanym
cementem kostnym, a tkanki zostają zaszyte. Zwierzę zostaje
pod obserwacją przez sześć tygodni, po czym jest usypiane.
