Inżynier i Fizyk Medyczny 3/2016 vol. 5
radiologia
/
radiology
143
artykuł
/
article
Tak mały piksel pozwolił na uzyskanie wyżej wymienionego pa-
rametru na poziomie 5,0 pl/mm, zatem mniejszy może więcej.
Przetwarzanie sygnału w zakresie 16-bitowym gwarantuje za-
pis zdjęcia rentgenowskiego w ponad 65 tys. odcieni szarości,
a to oznacza zdjęcie gotowe do oceny bez dodatkowej obróbki
na stacji lekarskiej. Bogactwo narzędzi do oceny zdję umożli-
wia ocenę nawet źle wykonanych naświetleń, jednak nie to jest
celem działania systemów DR. Celem jest dostarczanie obrazów
o pełnej wartości bez żmudnej regulacji poziomu i okna.
Gdy niniejszy artykuł oddawany był do druku, trwała faza
testów klinicznych. Wykonywane ekspozycje i ich widoczny re-
zultat na monitorach pozytywnie zaskakują. Zdjęcia są czytelne,
kontrastowe, jednak nie tracą subtelności zawartych w łagod-
nych przejściach między różnymi rodzajami struktur anatomicz-
nych. Międzynarodowa grupa inżynierów konsultuje z radiolo-
gami wymagania dotyczące informacji na zdjęciu, jego jakości
i czytelności. Nowe ustawienia filtrów pozwalają dostrzec co-
raz więcej szczegółów anatomicznych, nie zmieniając przy tym
charakterystyki badania. Mając na uwadze dobro pacjenta, nie
można zdjęcia klatki piersiowej rozumie tylko jako obrazu płuc
i wykonywa kolejnych ekspozycji, by wyraźnie widzie struktu-
rę kostną. To wszystko musi dostarcza jedno zdjęcie. Dostraja-
nie algorytmów obróbki obrazu przebiega wielopłaszczyznowo.
Eksperci skupiają się nie tylko na regionie ciała, ale też na jego
wieku, by ocena była dokładniejsza dzięki przetwarzaniu obrazu
powiązanemu z procesem starzenia się pacjenta. Prace są wła-
śnie w toku. Burza mózgów, ekscytacja, wymiana zdań i ciągłe
próby przybliżające do prezentacji gotowego systemu towarzy-
szą ekspertom w tych dniach. Jest pewnoś , że proponowane
rozwiązanie przyniesie przełom w dziedzinie ucyfrowienia apa-
ratów rentgenowskich i wyniesie jakoś obrazowania na nowy
poziom.
Nie ogranicza to, czy planowana instalacja jest w nowym apa-
racie, czy też już posiadanym. Detektor umożliwia ucyfrowienie
każdego aparatu rentgenowskiego dzięki automatycznej de-
tekcji promieniowania (AED). Nie ma więc potrzeby podłącza-
nia dodatkowych interfejsów synchronizujących czy obsługi
dodatkowych przycisków przed wykonaniem zdjęcia. Matryca
o rozmiarach 43 x 43 cm daje pełne pole obrazowania bez ko-
nieczności obracania detektora wewnątrz szuflady. Dwie bate-
rie w komplecie i czas przesyłu zdjęcia 0,5 sekundy zapewniają
płynnoś pracy i wysoką wydajnoś pracowni diagnostycznej. Są
to zyski z posiadania dopiero jednego detektora. W przypadku
dwóch, technik skupia się już tylko na pozycjonowaniu pacjenta,
bo nawet nastawienie parametrów ekspozycji może odbywa
się automatycznie. Ciągle rozwijane algorytmy obróbki obrazu
(
post processing
) upewniają, że to nie jest ostatni krok na drodze
do jeszcze dokładniejszej diagnostyki.
Modułowe oprogramowanie
Środowisko digipaX, które obsługuje detektor, zapewnia
pełną funkcjonalnoś systemu PACS. Pozwala ono m.in. na
katalogowanie pacjentów i ich zdję , przeglądanie i finalnie –
wydawanie płyt pacjenta. Niewątpliwą zaletą oprogramowa-
nia jest jego elastycznoś – ciągły rozwój, dodawanie kolejnych
funkcji (nawet na życzenie klienta) i obsługiwanych urządzeń
sprawia, że praca staje się coraz łatwiejsza z każdą nowszą wer-
sją. Program pomaga już na etapie rejestracji pacjenta – jego
dane mogą by pobrane z oprogramowania przychodnianego
(KAMSOFT i inne). Podczas ręcznego zlecania ekspozycji wery-
fikowany jest numer PESEL pacjenta, by unikną pomyłek, a płe
i data urodzenia są określone automatycznie. Akwizycję obrazu
poprzedza wysłanie parametrów ekspozycji do aparatu rtg. Po
wykonanym zdjęciu rzeczywiste wartości zostaną umieszczone
w nagłówku obrazu. Na koniec dnia/tygodnia/miesiąca – dzien-
nik rtg wygeneruje gotowe zestawienie wszystkich naświetleń,
a to oznacza eliminację typowej księgi badań. Pacjent otrzymuje
płytę z nagrywarki lub robota publikującego wraz z nadrukiem,
a nawet wydruk z drukarki medycznej. System komunikuje się
w całości po polsku i identyczny sposób na wszystkich kompute-
rach w systemie, co ułatwia współpracę między stanowiskami.
Certyfikacja CE dla środowiska digipaX jako wyrobu medycz-
nego pozwala na jego pracę także na stanowiskach diagno-
stycznych. Również tam zostajemy zaskoczeni obszerną paletą
narzędzi diagnostycznych. Nowe filtry, wyostrzenia, gotowe
mechanizmy pomiarowe, praca nawet na ośmiu monitorach
i cały czas poszerzana gama dostępnych opcji usprawniają pracę
na stanowisku opisowym.
Podsumowanie
Z dużą niecierpliwością oczekujemy na zakończenie etapu prac
związanego z dostrajaniem algorytmów
postprocessingu
. O wy-
nikach z pewnością poinformujemy w następnym numerze.
Szczegóły na stronie cyfrowyrentgen.pl.
Literatura
1.
AAPM REPORT NO. 93,
Acceptance testing and quality control of
photostimulable storage phosphor imaging systems
, 2006.
2.
AAPM REPORT NO. 116,
An exposure indicator for digital radio-
graphy
, 2009.
3.
AAPM REPORT NO. 74,
Quality control in diagnostic radiology
,
2002.
4.
J.J. Dahlgaard, K. Kristensen, G.K. Kanji,
Fundamentals of Total
Quality Management. Process analysis and improvement
, Taylor &
Francis, Londyn 2002.
5.
IPEM report no 32 part 7, Measurement of the Performance
Characteristics of Diagnostic X – Ray.
6.
PN-EN ISO 9001:2015,
System zarządzania jakością – Wymagania
,
Polski Komitet Normalizacyjny 2015.
7.
A. Tarnawa:
(Nie)oczekiwana mikroinnowacyjność
, w: Zadura-Li-
chota P. (red.),
Innowacyjna przedsiębiorczość w Polsce. Odkryty
i ukryty potencjał polskiej innowacyjności
, Wydawnictwo Nauko-
we Instytutu Technologii Eksploatacji, Warszawa 2015.
