vol. 2 4/2013 Inżynier i Fizyk Medyczny
184
artykuł
\
article
standardy
\
standards
title
title
1,5%, przy czym dawka dostarczona w systemie 1 była mniejsza.
Różnica wynikała z jednorazowego dostarczenia źródła do pozy-
cji terapeutycznej i jednorazowego wpływu dawki dostarczanej
w trakcie ruchu źródła do pozycji terapeutycznej (
transit time/
transit dose
).
Sprawdzono także powtarzalność dawki dla pulsacyjnego
schematu jej dostarczania. System PDR zaprogramowano we-
dług schematu: 3 impulsy, 3 pozycje postojowe źródła (280, 290,
300), 1 Gy/punkt A (normalizacja do punktu A). Różnica uzyska-
nych wyników w stosunku do wartości średniej była nie większa
niż 0,03%.
Aktywność
Pomiar aktywności (RAKR) źródła wykonano za pomocą zesta-
wu pomiarowego z komorą studzienkową (Rys. 9).
W pierwszej części pomiarów określono położenie źródła
względem objętości pomiarowej komory studzienkowej dla
maksymalnych wskazań (
sweet spot
). Charakterystyka rozkładu
pomiaru dawki wzdłuż osi długiej komory (profil) wskazywała
na obecność obszaru plato, w którym powinien odbywać się
pomiar. Po zdefiniowaniu właściwego położenia źródła wyko-
nano kilkukrotny pomiar wskazań, na podstawie których – przy
uwzględnieniu współczynnika kalibracyjnego komory, współ-
czynnika korekcyjnego na ciśnienie i temperaturę oraz korekcyj-
nego współczynnika rekombinacyjnego – obliczono aktywność
(RAKR). Uzyskane wyniki porównano z wartością zamieszczoną
w certyfikacie źródła. 6 lipca 2012 roku dokonano pomiaru ak-
tywności (RAKR) 40,87 mGym^2/h z niepewnością pomiarową
wynoszącą 0,06 mGym^2/h. Przeliczono RAKR na dzień wydania
certyfikatu oraz określenia aktywności źródła przez producen-
ta. Wartość aktywności z certyfikatu (RAKR/
apparent activity
)
wynosiła 40,53 mGym^2/h. Różnica pomiędzy wartością zmie-
rzoną a wartością odniesienia wyniosła 0,83%. Przy przyjętej to-
lerancji +/-2% wynik pomiaru mieścił się w jej granicach.
Audyt pomiaru aktywności (RAKR)
Pomiar aktywności dla źródła zweryfikowano w ramach ze-
wnętrznego audytu dozymetrycznego. Pomiary wykonano
zgodnie z rekomendacjami IPEM 2010 HDR
Brachytcherapy
Code of Practice
(CoP). W pierwszym etapie określono krzywą
odpowiedzi komory studzienkowej wzdłuż długości objętości
pomiarowej. W ramach pomiarów zdefiniowano punkt dla wska-
zań maksymalnych (
sweet-spot
). Następnie wykonano pomiary
maksymalnych wskazań dla prądu jonizacyjnego. Na podstawie
pomiarów określono korekcyjny współczynnik rekombinacyjny
przy zasilaniu komory studzienkowej dla 300 V i 150 V, współ-
czynnik korekcyjny na geometrię źródła oraz współczynnik ko-
rekcyjny na ciśnienie i temperaturę. Dla uzyskanych wskazań ob-
liczono RAKR, który następnie porównano z certyfikatem źródła
producenta. Różnica wynosiła 0,84%. Potwierdziło to zgodność
pomiarową zestawów będących na stanie szpitala i zestawu au-
dytowego (różnica 0,01%). Realizując procedurę, uwzględniano
wpływ prądu własnego urządzenia na wyniki pomiarów (
leakage
current
).
Powtarzalność dawki
W ramach weryfikacji systemu PDR oraz
software’u
w zakresie
przeliczania czasu dla bieżącej aktywności źródła wykonano
pomiary powtarzalności dawki dla impulsów dostarczanych
w różnych odstępach czasowych. Przeprowadzono pomiar ła-
dunku (
charge mode
) dla 3 impulsów, przy czym dla każdego
z nich zaprogramowano 3 pozycje źródła, a dawka 1,0 Gy zo-
stała przypisana w punkcie A (20 mm od sondy domacicznej
i 20 mm powyżej początku układu współrzędnych, określo-
nego na górnej powierzchni aplikatora typu
ring
). Zmierzone
wartości wynosiły:
––
godzina 15:45 wskazania 1257,5 nC,
––
godzina 16:30 wskazania 1258,1 nC,
––
godzina 17:15 wskazania 1258,0 nC.
Maksymalne różnice pomiędzy wskazaniami wynosiły 0,05%.
Czas transferu źródła (
transit time
)
Ze względu na zjawisko deponowania dawki w ciele pacjenta
podczas przesuwu źródła, w ramach testów akceptacyjnych
określono czas transferu źródła. Czas transferu nie jest wliczany
przez system w czas ekspozycji terapeutycznej, stąd niezwykle
ważne jest, aby był możliwie najkrótszy i powtarzalny. W związ-
ku z tymwykonano pomiary, na podstawie których mógł być wy-
znaczony czas przesuwu źródła.
W pomiarze zastosowano zestaw elektrometru z komorą
studzienkową. Wykonano pomiary ładunku dla różnych czasów
postoju źródła, w pozycji pomiarowej identycznej jak w przypad-
ku wyznaczania aktywności. Następnie na podstawie pomiarów
wykreślono funkcję zależności wskazań od czasu postojowe-
go źródła. Punkt przecięcia prostej z osią OX jest miarą czasu
Rys. 9
Układ pomiarowy do pomiaru aktywności źródła – komora studzienkowa
1...,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23 25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,...72