Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2013 vol. 2
artykuł naukowy
/
scientific paper
173
kardiologia
/
cardiology
czasowo-amplitudowe są źródłem danych do rekonstrukcji obrazu
badanych struktur tkankowych. Wykorzystując dodatkowo efekt
Dopplera (zmiany częstotliwości od ruchomych struktur, np. krwi-
nek), można na tle struktur anatomicznych obrazować przepływy
(np. kolorami), co jest bardzo cenną cechą tego badania. Ponadto
kierując fale ultradźwiękowe na ruchome zastawki serca, można
ocenić ich ruchliwość, dokumentując wynik badania jako wizualiza-
cję typu TM (
Time Motion
). Echokardiografia jest metodą diagno-
stycznie wartościową – jest nieinwazyjna, cena aparatury jest sto-
sunkowo niska w porównaniu np. do tomografów czy angiografów
RTG. Główne ograniczenie
tej metody to stosunkowo
mała rozdzielczość prze-
strzenna i związana z tym
obniżona jakość obrazów.
Jednakże w tym zakresie
obserwowany jest ciągły po-
stęp, zwłaszcza w sposobie
generacji fal ultradźwięko-
wych i metodach przetwa-
rzania sygnałów odbitych od
struktur tkankowych i wyko-
rzystanychwaparaturzeUSG
(Fot. 5).
Fot. 5
. Przykładowy
echokardiograf [9]
Techniki radioizotopowe
Techniki radioizotopowe badania serca polegają na rejestracji
skanującą głowicą punktową lub kamerą z kryształem scyntyla-
cyjnym sprzężonym z fotopowielaczami promieniowania gam-
ma pochodzącego z rozpadu promieniotwórczego radiofarma-
ceutyka wprowadzonego do krwi. Badanie polega na planarnej
rejestracji obrazu rozkładu wychwytu radioizotopu w mięśniu
sercowym w zależności od stopnia jego ukrwienia. W obszarach
niedokrwienia znacznik radioizotopowy nie jest dobrze wychwy-
tywany, co odwzorowywane jest jego niską aktywnością w tych
miejscach. Tą techniką można ocenić perfuzję serca, co ma duże
znaczenie w diagnostyce choroby niedokrwiennej. Dla poprawy
czułości i swoistości tej metody, zwłaszcza u kobiet, dodatkowo
stosuje się testy obciążeniowe z dobutaminą. Metodę radioizo-
topową stosuje się również do oceny całkowitego natężenia
przepływu krwi jako objętości minutowej serca, to jest objętości
krwi wyrzucanej przez serce do aorty lub tętnicy płucnej w cią-
gu 1 minuty. Jest to podstawowy parametr hemodynamiczny,
szczególnie ważny do oceny wydolności serca.
Techniki tomografii komputerowej
Obecnie istnieje szereg technik tomografii komputerowej, z któ-
rych do najbardziej rozpowszechnionych należą: rentgenowska,
magnetyczno-rezonansowa oraz dwie radioizotopowe (poje-
dynczych fotonów i pozytonowa). Urządzenia do rejestracji ob-
razów warstwowych w oparciu o komputerowe przetwarzanie
sygnałów uzyskiwanych odpowiednio wybranymi technikami
w różnych projekcjach przekroju badanego obiektu, określane
są tomografami komputerowymi lub skanerami.
Najczęściej stosowane techniki pomiaru sygnałów wykorzy-
stywanych w tomografii komputerowej to:
Rentgenowska tomografia komputerowa XCT (
X-ray Com-
puted Tomography
), często też oznaczana jako CT (
Computed
Tomography)
i KT (Komputerowa Tomografia), jest rozszerze-
niemklasycznej techniki RTG, wktórej wiązka skolimowanego
promieniowania X przechodzi pod różnymi kątami przez ciało
badanego i ulega osłabieniu. Detektory (w najnowszej wer-
sji rozmieszczone pierścieniowo) znajdują się po przeciwnej
stronie badanego w stosunku do lampy RTG, mierzą wartość
natężenia osłabionego promieniowania i na tej podstawie
dokonywana jest rekonstrukcja obrazu badanej poprzecznej
warstwy struktury tkankowej. W najnowszych rozwiązaniach
stosuje się wiele warstw pierścieni detektorów, uzyskując to-
mografię wielorzędową umożliwiającą jednoczesną rejestra-
cję wielu warstw tomograficznych i szybką rekonstrukcję ob-
razów przestrzennych (3D) z jednej akwizycji danych w ciągu
części sekundy, w czasie jednego obrotu lampy RTG, co stwa-
rza duże możliwości w odniesieniu nie tylko do oceny struk-
tury (morfologia zastawek i jam serca, zwapnienie naczyń),
ale również oceny czynności serca, w tym także możliwość
wykonania koronarografii metodą wielorzędowej tomografii
komputerowej, bez cewnikowania serca.
Tomografia magnetyczno-rezonansowa MRI (
Magnetic
Resonance Imaging
) oparta na powstawaniu relaksacji re-
zonansowej na skutek oddziaływania zmiennego pola ma-
gnetycznego na jądro atomu znajdujące się w stałym polu
magnetycznym. Obrazy przekrojów struktur tkankowych
uzyskuje się metodami rekonstrukcji komputerowej na pod-
stawie danych z sygnałów relaksacji, powstających przy róż-
nych kątach oddziaływania pól magnetycznych na badany
obszar tkankowy. Technika ta wyróżnia się wysoką rozdziel-
czością obrazów, szybkością akwizycji danych (kilkanaście ob-
razów na sekundę) i oferuje duże możliwości diagnostyczne
w zakresie oceny topografii, struktury i czynności serca.
Tomografia emisyjna pojedynczych fotonów SPECT (
Single
Photon Emission Computed Tomography
) jest rozszerzeniem
techniki scyntygrafii radioizotopowej z wykorzystaniem
obrotowej gamma – kamery (Fot. 6) mierzącej aktywność
radiofarmaceutyku (najczęściej wyznakowanego radioizo-
topem technet – 99 m o okresie połowicznego rozpadu
6 godzin), wychwytywanego przez badany narząd. W wyni-
ku komputerowej analizy mierzonych aktywności rejestruje
się obrazy przekrojów lub obrazy przestrzenne badanych
obszarów tkankowych. Tomografia SPECT do badań serca
opiera się na ogół na rejestracji 64-68 obrazów podczas ob-
rotu kamery wokół klatki piersiowej. Rejestrację obrazów
1...,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12 14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,...72