vol. 6 3/2017 Inżynier i Fizyk Medyczny
186
diagnostyka
\
diagnostics
artykuł naukowy
\
scientific paper
guza nowotworowego [16]. Jest on często powiązany z agresyw-
nością guza, potwierdzonym w wielu nowotworach złośliwych.
Wysokie wartości SUV
max
w guzie pierwotnym powiązane są
z wysokim stopniem proliferacji w komórkach nowotworowych,
co powoduje zwiększony wychwyt glukozy w komórkach szybko
dzielących się [17].
SUVmean
SUV
mean
jest kolejnym używanym parametrem, który określa
średnią wartość aktywności metabolicznej w wybranym regio-
nie. W odróżnieniu od SUV
mean
, SUV
max
niekoniecznie prezen-
tuje aktywność dla całego guza, ponieważ pojedynczy woksel
może nie być reprezentatywny dla niejednorodnego wychwytu
w całym guzie [18].
SUVpeak
W celu bardziej reprezentatywnej oceny aktywności guza
wprowadzono parametr nazwany SUV
peak
, który jest średnią
wartością w obrębie małego, zwartego ROI (
ang. region of in-
teres
) w guzie, a tym samym jest bardziej solidną alternatywą
dla SUV
max
[18]. Jednak parametr ten ma wiele ograniczeń po-
dobnych do SUV
max
i co ważniejsze, nie został jeszcze ustalony
standard rozmiaru i kształtu ROI [19]. Dlatego też wydaje się, że
wartość SUV
mean
jest lepszym parametrem do oceny całkowitej
aktywności w guzie, choć ocena może być subiektywna i zależy
od doświadczenia osoby konturującej guz [20].
Na rysunku 5 przedstawiono różnice otrzymanych warto-
ści SUV w zależności od stosowanej metody (SUV
peak
bądź
SUV
max
).
Chociaż PET jest metodą obrazowania ilościowego, nadal ist-
nieje wiele czynników wpływających na ilościową ocenę badań
FDG PET-CT przy użyciu SUV, które dzieli się na 3 grupy: czyn-
niki biologiczne, techniczne oraz czynniki związane z analizą
danych. Do pierwszej grupy czynników zaliczamy: czas wychwy-
tu (15%), poruszanie się pacjenta (30%) oraz poziom glukozy
(15%), do drugiej: względna kalibracja pomiędzy skanerem PET
a kalibratorem dawek (10%), pozostała aktywność w strzykaw-
ce (5%), błędna synchronizacja zegarków (10%), czas pomiędzy
wstrzyknięciem a kalibracją dawki (10%) oraz jakość podania
radiofarmaceutyku (podanie pozanaczyniowe – 50%). Ostatnią
grupę błędów stanowią: parametry wykorzystywane podczas
skanowania (15%), parametry rekonstrukcji obrazu (30%), użycie
środków kontrastowych (15%), wybranie metody do określenia
ROI (
ang. region of interes
) bądź VOI (
volume of interes
) (50%) [21].
Inną grupą parametrów biologicznych w obrazowaniu PET
są wskaźniki służące do oceny granic aktywnego metabolicznie
guza [22]. Są to tak zwane parametry objętościowe obejmujące
objętość metaboliczną guza MTV (
Metabolic Tumor Volume
) oraz
całkowitą glikolizę guza
TLG
(
Total Lesion Glycolysis
) [18]. Oba
parametry zostały zaproponowane jako wiarygodne wskaźniki
do oceny całkowitej masy guza [23]. MTV jest objętościowym
parametrem oceny masy komórek nowotworowych charakte-
ryzujących się zwiększonym wychwytem FDG, a zatem takich,
które posiadają wysoką aktywność glikolityczną [16]. TLG jest
iloczynem SUV
mean
oraz MTV i został po raz pierwszy przed-
stawiony w 1999 roku przez Larsona i wsp. w celu oceny odpo-
wiedzi na leczenie [24]. Dostarcza on informacji zarówno o pa-
rametrach metabolicznych guza, jak i o jego objętości. Zmiany
zachodzące w obrębie tych parametrów widoczne w obrazie
przed, jak i po zakończeniu leczenia mogą być ważnymi czynni-
kami prognostycznymi dla pacjenta, przewidując odpowiedź na
leczenie w wielu typach nowotworów [25]. Parametry te znaj-
dują również zastosowanie w praktyce klinicznej jako potężne
narzędzia prognostyczne u pacjenta [18]. Ostatnie badania wy-
kazały wartość predykcyjną TLG w kostniakomięsaku [26], złośli-
wym międzybłoniaku [27] oraz raku przełyku [28]. Coraz więcej
jest obecnie prac, które wprowadzają modyfikację parametru
TLG – TLG
total
, który ma pomóc w ocenie prognozy u pacjenta
przed rozpoczęciem leczenia. Jedną z takich prac przedstawiła
Helen H.W. Chen i wsp. w przedoperacyjnej ocenie pacjentów
z niedrobnokomórkowym rakiem płuca. TLG
total
jest sumą TLG
ogniska pierwotnego oraz wszystkich przerzutów widocznych
w badaniu PET w organizmie pacjenta (Rys. 6) i według autorów
stanowi potencjalnie użyteczny wskaźnik dla czasu bez progresji
choroby po zakończonym leczeniu PFS (
progression-freesurvival
)
u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca i może być
pomocny w podjęciu decyzji dotyczącej leczenia [29].
Rys. 5
Różne wartości SUV w zależności od wybranej metody
Źródło: Materiał własny.
