vol. 4 4/2015 Inżynier i Fizyk Medyczny
174
redakcja
\
editorial board
Krótsza kolejka do lekarza
Redaktor Naczelny
Grzegorz Pawlicki
Prof. dr hab. inż. lek. med.
KOMITET NAUKOWY
/ SCIENTIFIC COMMITTEE
prof. dr hab. inż. lek. med.
Grzegorz Pawlicki
dr hab. inż.
Ewa Zalewska
dr hab. n. med.
Paweł Kukołowicz
dr inż. Dominika
Oborska-Kumaszyńska
RADA NAUKOWA / SCIENTIFIC COUNCIL
mgr Bartosz Bąk, PTE, WCO, Poznań
dr hab. inż. Maciej Budzanowski, IFJ PAN, Kraków
dr hab. Wojciech Bulski, Centrum Onkologii, Warszawa
dr hab. Arkadiusz Derkacz, UM, Wrocław
dr n. med. Wojciech Glinkowski, PTT, Warszawa
prof. Natalia Golnik, PW, Warszawa
mgr Monika Jędrzejewska, PTIK Poznań
mgr Aleksandra Kaczmarek, PTE, WCO, Poznań
dr inż. Jolanta Karpowicz, CIOP-PIB, Warszawa
dr inż. Renata Kopeć, IFJ PAN, Kraków
prof. Danuta Koradecka, CIOP-PIB, Warszawa
mgr inż. Ryszard Kowski, PTIK, Łódź
prof. Leszek Królicki, UM, Warszawa
dr hab. n. med. Paweł Kukołowicz, PTFM Warszawa
prof. Roman Maniewski, IBIB PAN, Warszawa
prof. dr hab. Rafał Matkowski, UM, Wrocław
dr n. fiz. Łukasz Matulewicz, Poznań
prof. dr hab. Andrzej Nowicki, IPPT, PAN
dr inż. Dominika Oborska-Kumaszyńska, NCHospital,
Wolverhampton Royal Hospitals, UK
prof. Tadeusz Pałko, PW, Warszawa
mgr Maria Paroń, NWSM Wrocław
prof. Grzegorz Pawlicki, PW, Warszawa
mgr Elżbieta Pater, Wrocław
dr n. med. Tomasz Piotrowski, WCO, Poznań
Czesław Pływacz, PSTE, Piekary Śląskie
prof. Halina Podbielska, PWR Wrocław
prof. Marek Sąsiadek, UM, Wrocław
prof. zw. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz, AGH Kraków
prof. Andrzej Urbanik, CM UJ, Kraków
prof. dr hab. med. Jerzy Walecki, CMKP Warszawa
dr hab. inż. Ewa Zalewska, IBIB PAN, Warszawa
REDAKCJA
/ EDITORIAL BOARD
Redaktor Naczelny
/ Editor-in-Chief
prof. dr hab. inż. lek. med.
Grzegorz Pawlicki
Z-ca Redaktora Naczelnego
/ Editor
dr hab. inż. Ewa Zalewska
Z-ca Redaktora Naczelnego
/ Editor
mgr inż. Jacek Lewandowski
Redaktor techniczny
/ Managing Editor
mgr inż. Katarzyna Wilczyńska
ADRES REDAKCJI
INDYGO Zahir Media
ul. Tęczowa 7,
53-601 Wrocław
tel./fax + 48 71 796 41 59
e-mail:
PRENUMERATA
/ SUBSCRIPTION
Cena egzemplarza –
15,50 zł
Prenumerata roczna –
90 zł
WYDAWNICTWO
/ PUBLISHING HOUSE
INDYGO Zahir Media
Dyrektor Wydawnictwa
Katarzyna Wilczyńska
Dyrektor Zarządzający
Jacek Lewandowski
Sekretarz Redakcji/
Dział prenumeraty
Monika Poprawa
DTP
Tomasz Brończyk
stopka redakcyjna
P
ostęp, m.in. w środkach technicznych w medy-
cynie, spowodował szybki rozwój procedury
operacji endoskopowych, co pociągnęło za sobą
mniejszą urazowość operacyjną, szybsze gojenie
ran i tym samym znaczne skrócenie pobytu pacjen-
ta w szpitalu. Dzięki temu zwiększyła się „przeloto-
wość” szpitala, a pewnie także skróciła się kolejka
oczekujących na zabiegi.
Zwiększenie dostępności świadczeń medycz-
nych przez ograniczenie liczby wizyt w przychod-
niach można osiągnąć przez rozwój systemów tele-
medycznych. Mówi się o tym od wielu lat. Pisaliśmy
o tym także w naszym czasopiśmie, ale w kraju od
tamtego czasu niewiele się zmieniło. Świat poszedł
naprzód. Systemy takie istnieją w wielu krajach.
WPolsce przykładem świeci jedynie Światowe Cen-
trum Słuchu (Fizjologii i Patologii) w Kajetanach.
Tak zwana „telemedycyna” to klasyczny przykład
wspomagania techniką jednostek ochrony zdrowia,
stosowana w warunkach mobilnych (ambulanse
pogotowia) w celu monitorowania stanu pacjenta
i konsultowania ratownikóworaz nadzór i stała opie-
ka nad pacjentem pozostawionym w domu.
O ile telemedycyna w warunkach mobilnych
funkcjonuje od pewnego czasu, lepiej lub gorzej,
opieka nad pacjentem pozostającym w domu
ciągle „raczkuje”. Dom to najlepsze dla pacjenta
i najtańsze miejsce do prowadzenia podstawowej
diagnostyki i leczenia (jeśli nie ma zagrożenia utra-
ty życia) oraz zmniejsza napór w przepełnionych
przychodniach i poczekalniach szpitalnych.
Dlaczego więc telemedycyna się nie rozwija?
Odpowiednia aparatura i sprzęt dodatkowy są do-
stępne (EKG, USG, ciśnieniomierz, puls oksymetr,
gleukometr, waga, inhalator, sieć telefoniczna itp.).
Niedostatkiem jest brak wyszkolonego perso-
nelu medycznego, systemu dokumentowania da-
nych o pacjencie telemedycznym, a zwłaszcza sys-
temu szkolenia pacjentów w samoobsłudze, czyli
korzystaniu z zainstalowanych w domu urządzeń.
System ochrony zdrowia w Polsce ustawowo
ogranicza opiekę zdrowotną społeczeństwa do
prowadzenia diagnostyki i leczenia w przychod-
niach, szpitalach i w sanatoriach. W nowej ustawie
o zdrowiu publicznym powinien znaleźć się wyraź-
ny zapis o opiece medycznej domowej w stosunku
do osób chorych i niepełnosprawnych z użyciem
środków telemedyczynych.
Jestem przekonany, że wprowadzenie elektro-
medycyny do szerokiej praktyki medycznej jest nie-
uchronne i sprawdzone (w ambulansach pomocy
doraźnej).
