Wstęp
Historia systemu zarządzania jakością sięga lat dwudziestych ubiegłego wieku, kiedy w 1924 roku w USA wprowadzono system TQM (Total Quality Management). Jego myślą przewodnią było uznanie, że każdy czynnik jednostki organizacyjnej oddziałuje na jakość końcowego, osiąganego przez nią produktu. Po II wojnie światowej koncepcja zarządzania jakością odnotowała gwałtowny postęp, przechodząc przez poszczególne fazy rozwoju, aż do osiągnięcia dzisiejszego kształtu.
Ciągły rozwój technologii oraz coraz powszechniejsze wykorzystywanie promieniowania jonizującego w medycynie wymusiły wprowadzenie rozwiązań prawnych, mających zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa zarówno pacjentom, jak i personelowi placówek medycznych. Wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej Polska została zobligowana do dostosowania prawa krajowego do założeń i postanowień dyrektyw europejskich, również z zakresu ochrony przed promieniowaniem jonizującym, czego celem jest poprawa, a następnie utrzymanie jakości świadczonych usług medycznych w zakresie m.in. radiologii zabiegowej i rentgenodiagnostyki. Znowelizowana Ustawa „Prawo atomowe” z dnia 29 listopada 2000 r., nałożyła na placówki ochrony zdrowia obowiązek wdrożenia Systemu Zarządzania Jakością.
Cały artykuł dostępny w wersji elektronicznej Flippingbook – Inżynier i Fizyk Medyczny 2/2012: www.inzynier-medyczny.pl
Izabela Milcewicz-Mika, Maciej Budzanowski, Renata Kopeć, Katarzyna Cerek, Ewa Jaksan,Wojciech Kawalec, Mateusz Kuras, Paweł Rogalski
Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego PAN, ul. Radzikowskiego 152, 31-342 Kraków, e-mail: izabela.micewicz@itj.edu.pl