Medycyna nuklearna w odróżnieniu od technik diagnostycznych, takich jak MR, TK, USG, które przedstawiają zmiany chorobowe prowadzące do zaburzeń morfologicznych, opiera się na ocenie zaburzeń czynnościowych. W terapii stosowane są wybrane związki chemiczne o znanych właściwościach farmakokinetycznych, znakowane radioizotopowo i oceniany jest ich rozkład w badanym narządzie. Rozkład znacznika obrazuje określoną czynność badanego narządu. Rozkład radioaktywności (scyntygram) zależy od nasilenia przemian metabolicznych, którym podlega radiofarmaceutyk.
prof. dr hab. n. med.Leszek Królicki
Zakład Medycyny Nuklearnej, Warszawski Uniwersytet Medyczny, ul. Banacha 1a, 02-097 Warszawa, tel. +48 22 599 22 70, e-mail: lkrolicki@wum.edu.pl
Czytaj całość: Inżynier i Fizyk Medyczny 3(3), 2014, 129-132