W ostatnich latach nastąpił niezwykle dynamiczny rozwój radioterapii, między innymi dzięki postępowi w technikach obrazowania. Wprowadzono trójwymiarowe techniki konformalne i technologie z modulacją intensywności wiązek promieniowania. Inną formą nowoczesnej radioterapii jest radiochirurgia. We wszystkich wymienionych technikach kluczowym dla osiągnięcia zamierzonego celu jest zapewnienie bardzo wysokiej precyzji w realizacji napromieniania. Wzrost dawki otrzymywanej przez objętość tarczową, przy jednoczesnym coraz lepszym dopasowywaniu rozkładu dawki do objętości, wymaga zastosowania odpowiednich technik kontroli zgodności podawanej dawki z zaplanowaną. Jednym z aspektów takiej kontroli jest weryfikacja geometrii napromieniania, czyli sprawdzenie, czy realizowana geometria napromieniania jest zgodna z zaplanowaną [1, 2].
Cały artykuł dostępny w wersji elektronicznej Flippingbook – Inżynier i Fizyk Medyczny 2/2013: www.inzynier-medyczny.pl
Andrzej Dąbrowski
Zakład Fizyki Medycznej, Świętokrzyskie Centrum Onkologii