Marzena Rydygier1, Marta Bałamut1, Katarzyna Czerska1, Hubert Jabłoński1, Wiktor Komenda1, Dawid Krzempek1, Małgorzata Liszka2, Natalia Mojżeszek1, Paweł Rogalski1, Anna Spaleniak1, Renata Kopeć1
1 Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, Polska, ul. Radzikowskiego 152, 31-342 Kraków,
tel. (+48) 12 399 6221, e-mail: marzena.rydygier@ifj.edu.pl
2 SkandionKliniken, von Kraemers Allé 26, 75-237 Uppsala, Szwecja
Streszczenie
Dawka dostarczana do objętości docelowej oraz określane dla niej względne poziomy niepewności standardowej od 3% do 5% determinują niezbędną w radioterapii dokładność. Dozymetria referencyjna, która jest tylko jednym etapem w łańcuchu procedur prowadzących do podania dawki, powinna być zatem wykonywana z niepewnością znacznie poniżej tej wartości, zwykle lepszą niż 1%. Przez lata wiele wysiłku włożono w opracowanie podstaw teoretycznych i praktycznych dotyczących dozymetrii wiązek lekkich cząstek naładowanych z wykorzystaniem komory jonizacyjnej. Obecne protokoły dozymetryczne oparte na dozymetrii z użyciem komory jonizacyjnej obejmują kilka głównych elementów: po pierwsze dostarczają podstawowych danych fizycznych umożliwiających konwersję ładunku na dawkę pochłoniętą w dobrze scharakteryzowanych warunkach; po drugie, wskazują użytkownikowi, jak skorygować wpływ różnych czynników na odpowiedź komory jonizacyjnej; i po trzecie, wskazują użytkownikowi, jak wybrać odpowiednie dane fizyczne i współczynniki korekcyjne. Niniejsze opracowanie zawiera najważniejsze aspekty dozymetrii referencyjnej wiązki protonowej.
Słowa kluczowe: dozymetria referencyjna, integralna dawka głęboka, kalibracja monitora dawki, radioterapia protonowa
WYDANIE 3/2022