Wprowadzenie
Badania nieniszczące NDT (Non-Destructive Testing) to postępowanie mające na celu uzyskanie informacji o wystąpieniu nieciągłości w obiektach, o właściwościach materiałów obiektów badanych i wymiarach obiektów, bez naruszenia ciągłości ich makrostruktury i mikrostruktury oraz powodowania zmian lub wpływania na ich właściwości użytkowe [1]. Procedury z powodzeniem przeprowadza się w badaniu obiektów dobrze przewodzących – przykładowo konduktywność elektryczna σ miedzi wynosi 5,9∙0-8 [ S/m] o raz a luminium 3 ∙107 [S/m]. Testowanie obiektów słaboprzewodzących, do których zalicza się tkanki biologicznie, jest stosunkowo nowym problemem naukowym. Obecnie trwają prace nad implementacją badań nieniszczących do kanonu diagnostyki medycznej. Zasadniczy podział metod nieniszczących opiera się na zakresie widma elektromagnetycznego. W tabeli 1 zebrano badania o potencjalnym zastosowaniu w obrazowaniu medycznym.
Pełna wersja artykułu dostępna w prenumeracie i sieci salonów Empik (półka: prasa popularno-naukowa).
Beata Szuflitowska
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny, Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki, ul. Sikorskiego 37, 70-313 Szczecin, tel. 570 014 100, e-mail: beataszuflitowska@wp.pl