W obrazowaniu ultrasonograficznym stosuje się fale ultradźwiękowe o częstotliwościach od pojedynczych MHz do ok. 30 MHz. Jeżeli nie jest wymagana wysoka rozdzielczość, jak np. w badaniu jamy brzusznej, używa się niskich częstotliwości – ich tłumienie jest stosunkowo niewielkie, co umożliwia wykonanie badań struktur zlokalizowanych głębiej wewnątrz ciała. Jeśli jednak zależy nam na wysokiej rozdzielczości, np. podczas obserwacji zmian rakowych skóry lub oka, gdzie zasięg fali może być krótki, zachodzi konieczność stosowania fal o najwyższych częstotliwościach. Miarą sprawności zamiany energii elektrycznej w energię akustyczną jest współczynnik sprzężenia elektromechanicznego.
Czytaj całość: Inżynier i Fizyk Medyczny 4(2), 2015, 106-108
Monika Jędrzejewska, Bartosz Węckowski, Piotr Jankowski
Polskie Towarzystwo Inżynierii Klinicznej, ul. Naramowicka 219a/18, 61-611 Poznań, tel. +48 602 303 517, e-mail: mjedrzejewska@o2.pl