Brachyterapia PDR jest znana i stosowana od początku lat 90. XX wieku,jednak w niewielu ośrodkach onkologicznych opublikowano wyniki leczenia nowotworów tą metodą. Podstawowym celem opracowania i wprowadzenia brachyterapii PDR było zastąpienie ciągłego
napromieniania izotopami promieniotwórczymi o niskiej aktywności, stosowanymi w metodzie LDR i napromienianiem impulsami z określoną dla danego leczenia przerwą między nimi, przy zastosowaniu izotopów o wyższej aktywności. W pierwszej części artykułu [1] przedstawiono zagadnienia dotyczące wprowadzenia systemu do użytku klinicznego, procedury przeprowadzania testów krytycznych
dla nowego systemu PDR, testów akceptacyjnych i bazowych oraz aplikatorów i pozycjonowania źródła.
Cały artykuł dostępny w wersji elektronicznej Flippingbook – Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2013: www.inzynier-medyczny.pl
Matharu Singh Tervinder¹
Dominika Oborska-Kumaszyńska¹
Ailsa Ratcliffe²
1 Wolverhampton Royal Hospitals, New Cross Hospital, MPCE Department, Wolverhampton, United Kingdom,
e-mail: doborska-kumaszynska@wp.pl
2 Arden Cancer Centre, University Hospitals Coventry and Warwickshire, NHS Trust, United Kingdom