vol. 6 6/2017 Inżynier i Fizyk Medyczny
398
inżynieria medyczna
\
medical engineering
artykuł naukowy
\
scientific paper
akredytowane i nadzorowane przez Centrum Medyczne Kształ-
cenia Podyplomowego, przy współnadzorze Krajowego Konsul-
tanta w dziedzinie inżynierii medycznej. Tytuł specjalisty otrzy-
muje się po zdaniu egzaminu państwowego organizowanego
przez Centrum Egzaminów Medycznych.
Uruchomienie podyplomowego szkolenia w Polsce dla spe-
cjalizacji inżyniera medyczna/kliniczna jest pilnym zadaniem.
Biorąc pod uwagę fakt, że Polska posiada dobrze wyszkoloną
kadrę na poziomie wyższym (ponad 5000 absolwentów) kierun-
ku inżynieria biomedyczna oraz uwzględniając, że istnieje około
1000 publicznych jednostek ochrony zdrowia, w większości bar-
dzo dobrze wyposażonych w nowoczesną aparaturę medyczną,
potencjalne zapotrzebowanie na tę kadrę powinno być duże.
Potrzebna jest jednak świadomość, że jakość świadczonych
usług medycznych w dużym stopniu zależy nie tylko od wypo-
sażenia (nie zawsze w pełni wykorzystywanego), ale również od
zatrudniania inżynierów medycznych, dbających przede wszyst-
kim o bezpieczeństwo pacjenta od strony aparatury medycznej,
a także sprawujących nadzór nad prawidłowym zarządzaniem
i monitorowaniem technicznej jakości aparatury (dokładność
i rozdzielczość pomiarów oraz obrazów, modelowanie i symula-
cja procesów, analiza wyników pomiarowych). W konsekwencji
prowadzi to do doskonalenia jakości ochrony zdrowia.
Obecnie w Polsce są dwa ośrodki akademickie posiadające
akredytację do prowadzenia specjalizacji z inżynierii medycznej:
Instytut Metrologii i Inżynierii Biomedycznej Politechniki War-
szawskiej oraz Instytut Inżynierii Materiałowej Politechniki Łódz-
kiej. Istnieją także opracowane programy ramowe i szczegółowe
kształcenia specjalizacyjnego inżynierów medycznych. Ostatnia
wersja takiego programu została opracowana na Politechni-
ce Warszawskiej [10, 11] i wychodzi naprzeciw absolwentom
po II stopniu kształcenia pracującym w środowisku klinicznym,
włączając częściowe kształcenie na odległość przez Internet.
Przewidziano kursy dwuletnie, składające się z 4 semestrów i 8
spotkań roboczych. Program składa się z jedenastu modułów
tematycznych i łącznie obejmuje 800 godzin zajęć teoretycz-
nych, w tym laboratoria i seminaria, oraz ponadto 23 tygodnie
stażu klinicznego. Spotkania robocze wraz z zajęciami laborato-
ryjnymi będą odbywać się w soboty i niedziele, natomiast wy-
kłady, seminaria i niektóre zajęcia praktyczne będą realizowane
w trybie e-learning. Wykształcenie kadry specjalistów w dziedzi-
nie inżynierii medycznej przyczyni się do rozwoju zawodu inży-
niera medycznego/klinicznego oraz dalsze doskonalenie jakości
ochrony zdrowia, spełniając oczekiwanie społeczne.
Literatura
1.
A.M. Dolan:
Clinical Engineering overview
. In: Standard handbo-
ok of biomedical engineering and design, McGraw-Hill Compa-
nies, 2004.
2.
M. Medvedec, D. Yadin:
Clinical engineering certification
, IFMBE
News, 88, 2011, 14-16.
3.
M. Medvedec, J.O.Wear:
Certification of Clinical Engineering
, Cli-
nical Engineering, Elsevier, 2016.
4.
J.H. Nagel:
The regulation of the clinical engineering profession
as an important contribution to quality assurance in health care
,
IFMBE Proceedings, 2009, 376-378.
5.
Ustawa z dnia 24 lutego 2017 o uzyskiwaniu tytułu specjalisty
w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.
U. 2017. 03.20, Poz. 599).
6.
M. Medvedec:
Global program for certification of local clinical en-
gineers: back to the future
, IFMBE Proceedings, 41, 2014, 1092-
1095.
7.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 13 czerwca 2017 w sprawie
specjalizacji w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie
zdrowia (Dz. U. 2017. 06. 24, Poz.1217).
8.
K. Pęczalski, T. Pałko, G. Pawlicki, N. Golnik:
Academic Bolognian
and Medical Postgraduate Education of Medical Engineers in Po-
land on example of Warsaw University of Technology
,
IFMBE Pro-
ceedings, 45, 2015, 978-980.
9.
K. Pęczalski, T. Pałko, N. Golnik, E. Ślubowska, K. Lewenstein:
The innovation model of eduction of medical engineers
, Abstract
Book, 20-th Polish Conf. on Biocybernetics and Biomedical En-
gineering, Kraków, 2017, 114.
10.
J.O. Wear:
Global perspectives on competency certification of
medical electronic graduates in the fast changing healthcare engi-
neering field
, International Keynote, Symposium on Innovation
and Commercialization for Medical Electronic Technology,
Bandor Enstek, Nilai, Malaysia, 2012.
11.
E. Zalewska, T. Pałko, G. Pawlicki:
Medical engineering in Poland
,
IFMBE Proceedings, 45, 2014, 967-969.
