Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2017 vol. 6
267
biomateriały
/
biomaterials
artykuł naukowy
/
scientific paper
Stapylococcus aureus
) i 1,2 grama zmodyfikowanego cementu ko-
stnego. W badaniu tym sprawdzano skuteczność dwóch bioak-
tywnych modyfikacji cementu kostnego, tj. antybiotyku i srebra.
Zastosowano dodatkowo, jako próbę kontrolną, czysty niemo-
dyfikowany cement kostny. Zwierzęta po zabiegu były kontro-
lowane przez dwa tygodnie (określano ich dzienną aktywność,
temperaturę oraz przeprowadzano testy krwi – poziom OB i po-
ziom białych krwinek). Po tym czasie zwierzęta uśpiono, pobra-
no ich kości wraz z otaczającą tkanką i przygotowano próbki do
badań histopatologicznych. Przeprowadzone badanie pokazało,
jak ważna jest kompleksowość badań. Okazało się bowiem, że
modyfikacja, która była efektywna w badaniach biologicznych
w aspekcie bakteriobójczym (tzn. jony srebra), jest nieskutecz-
na w przypadku aplikacji do organizmu żywego, gdyż wystąpiła
infekcja [26].
Podsumowanie
Obecnie stosowane biomateriały aplikowane do organizmu
człowieka, oprócz podstawowych wymagań, powinny spełniać
dodatkowe oczekiwania. Niezbędne są optymalne właściwości
mechaniczne, pełna biozgodność, odporność na agresywne śro-
dowisko człowieka. Dodatkowo oczekuje się właściwości bioak-
tywnych (m.in. profilaktyczne w przypadku infekcji czy pobu-
dzające osteointegrację), długoterminowej stałości właściwości
oraz niskiego kosztu.
Rys. 9
Przykładowe wyniki testu hemolitycznego (1-5 próbki badane, 6 i 7 próbki kontrolne)
Źródło: [20].
Rys. 11
Przykładowe mikrofotografie histologiczne (a – pobrana kość, b – obszar implantacji cementu kostnego) [czarne strzałki – nowa kość, CT-
tkanka łączna, M – cement kostny]
Źródło: [25].
Rys. 10
Przykładowe zdjęcia RTG czaszki szczura (a – próba kontrolna, b – z modyfi-
kowanym cementem kostnym)
Źródło: [25].
W tym okresie przeprowadza się kontrolę przy wykorzystaniu
radiografii. Przykładowe zdjęcia RTG przedstawiono na rysunku
10. W celu pobrania próbek należy rozciąć skórę i wyciąć je wraz
z otaczająca kością. Z pobranych kości przygotowuje się prepa-
raty do analizy histologicznej. W celu obrazowania struktur wy-
korzystuje się barwniki, np.: hematoksylinę i eozynę. Przykłado-
we histologiczne mikrofotografie pokazano na rysunku 11.
Inne przykładowe badanie
in vivo
, które zostało przeprowa-
dzone na królikach, przebiega następująco: wywiercono otwór
w krętarzu większym kości udowej, przeczyszczono i poszerzo-
no kanał udowy. Wstrzyknięto 100 μl zawiesiny bakteryjnej (tj.
