Page 6 - My Project 1

Basic HTML Version

vol. 1 1/2012 Inżynier Medyczny
aktualności / news
komunikaty / announcements
4
RADIOLOGIA – WSPÓLNA SPRAWA
Radiologia jest niezwykle istotną częścią medycyny, dla wielu
specjalności wręcz podstawową. Jest także dyscypliną, w której
sukcesy odnosi się, pracując w interdyscyplinarnym zespole. Two-
rzą go, w codziennej pracy, lekarze-radiolodzy, technicy elektro-
radiologii, inżynierowie lub fizycy medyczni a także pielęgniarki.
Każdy z nich ma, w tym zespole  inną, ale równie istotną rolę
do odegrania. O ile pozycja radiologów jest widoczna i ogólnie
znana, a zawód pielęgniarki cieszy się powszechnym uznaniem,
to  pozostali uczestnicy procesu diagnostycznego nie zawsze są
dostrzegani. A przecież to właśnie technicy elektroradiologii są
operatorami sprzętu wielkiej wartości, zwykle o bardzo skom-
plikowanej obsłudze, wymagającej dużej wiedzy. To od jakości
wykonanego przez nich badania zależy najczęściej możliwość
właściwej interpretacji danych obrazowych i prawidłowego opi-
su wykonywanego przez lekarza. Z kolei inżynierowie, a także
fizycy medyczni stanowią wsparcie zarówno dla radiologów, jak
i techników, począwszy od pomocy w zakupie sprzętu aż do spra-
wowania kontroli nad nim i zapewnienia właściwego działania.
W celu podniesienia rangi zawodu technika elektroradiologii,
już w kilku ośrodkach uniwersyteckich utworzono kierunek stu-
diów – elektroradiologia. To świetna sytuacja dla radiologów,
dla których technicy są naturalnymi i najbliższymi zawodowymi
partnerami. Kolejnym znakomitym trendem jest coraz większe
zaangażowanie techników elektroradiologii w działalność nauko-
wą,
co
de facto
ma już miejsce. Bez udziału techników elektrora-
diologii nie powstałaby większość radiologicznych prac doktor-
skich czy habilitacyjnych. Doceniają to lekarze, podkreślając ten
udział w wystąpieniach zamykających obrony doktorskie czy też
kolokwia habilitacyjne. Jednak technicy elektroradiologii mają
– i słusznie – własne ambicje. Stają się autorami artykułów nauko-
wych, prac magisterskich, a nawet doktorskich. W wyniku tych
działań powstało Polskie Towarzystwo Elektroradiologii (PTE)
– stowarzyszenie mające za cel grupowanie techników elektrora-
diologii, zarówno absolwentów szkół pomaturalnych, jak i szkół
wyższych, mających naukowe ambicje. W najbliższym czasie po-
wstanie również Polskie Stowarzyszenie Techników Elektroradio-
logii (PSTE), które zamierza być samodzielną kontynuacją Sekcji
Elektroradiologii PLTR. Głównym celem, jaki sobie wyznacza, to
podnoszenie kwalifikacji poprzez organizację szkoleń teoretycz-
nych, warsztatów praktycznych i innych form dydaktycznych.
Kolejni partnerzy, czyli inżynierowie i fizycy, utworzyli Polskie
Towarzystwo Inżynierii Klinicznej. Ma ono na celu rozwijanie i pro-
wadzenie prac dotyczących prawidłowej eksploatacji aparatury
medycznej oraz oprogramowania stosowanego w medycynie,
popularyzację wiedzy o zasadach prawidłowej i bezpiecznej eks-
ploatacji oraz o własnościach i możliwościach aparatury medycz-
nej, a także wspomaganie prac naukowych związanych z rozwo-
jem aparatury medycznej.
Od tego roku zatem środowisko diagnostyki obrazowej będzie
przemawiać głosem kilku towarzystw, co daje niepowtarzalną
możliwość uzyskania mocniejszej pozycji naszej dyscypliny. Taka
szansa wymaga jednak dobrej współpracy. Polskie Lekarskie To-
warzystwo Radiologiczne taką współpracę deklaruje. W tym celu
powołało dwie komisje – Współpracy z Technikami Elektroradiolo-
gii oraz Inżynierii Klinicznej. Co więcej, współpracę taką realizuje
w praktyce, organizując niskobudżetowe szkolenia dla techników
elektroradiologii (17 marca 2012 r. odbędą się dwa szkolenia:
Kon-
trola jakości w mammografii analogowej
oraz
Realizacja badań
w technice angiografii TK
). W dniach 13 i 14 października 2012 r.,
w Krakowie zaplanowana jest wspólna konferencja szkoleniowo-
naukowa dla techników elektroradiologii i inżynierów/fizyków
medycznych z udziałem radiologów, pod hasłem „Radiologia
– wspólna sprawa”, która ma nas jeszcze bardziej złączyć.
Zapraszamy zatem tej jesieni do Krakowa i do współpracy,
która jest podstawą do odniesienia wspólnego sukcesu.
prof. Andrzej Urbanik
Wiceprezes Polskiego Lekarskiego Towarzystwa
Radiologicznego
Nowe wyzwania – nowe podejście – nowe
cele i zadania – nowe Towarzystwo
Chwila wspomnień – dekady XX wieku to niezwykle burzliwy
rozwój nowych metod diagnostycznych. Pojawia się tomografia
komputerowa – prawdziwa rewolucja w obrazowaniu medycz-
nym. Pod koniec lat 70. z Nottingham otrzymujemy pierwsze
obrazy wykonane przy wykorzystaniu zjawiska rezonansu ma-
gnetycznego. Pamiętam ówczesne prorocze stwierdzenie jedne-
go z naszych gości:
obecnie (1983) jesteśmy w stanie wykorzystać
najwyżej 10% możliwości tej metody, a przewidzieć zaledwie 30%
jej możliwości! Triumfalny pochód ultrasonografii wkroczył we
wszystkie praktycznie dziedziny medycyny. Komputery umożliwia-
ją analizę obrazów na niespotykaną dotąd skalę.
Podczas organizowanego w 1995 r. XXXIV Zjazdu PLTR
w Łodzi profesor Jerzy Zajgner – ówczesny Przewodniczący
Zarządu Głównego PLTR – poprosił mnie o zorganizowanie
w  ramach Towarzystwa grupy inżynierów i fizyków, którzy byli-
by w stanie wspomóc lekarzy w prawidłowymwykorzystywaniu
nowych technologii.
Powstanie Sekcji Inżynierii Klinicznej miało na celu zrzeszenie
członków ściśle związanych z praktycznym wykorzystaniem
najnowszych technologii w medycynie, codzienną obsługą
i dbałością o prawidłową eksploatację wyposażenia radiologicz-
nego. Jak bardzo było i jest nadal potrzebne takie działanie po-
kazuje codzienność. Bywa, że czysto teoretyczne, naukowe po-
dejście, np. do testów, nie idzie w parze z praktyką.
... „Od tego roku zatem środowisko diagnostyki obrazowej będzie przemawiać głosem
kilku towarzystw, co daje niepowtarzalną możliwość uzyskania mocniejszej pozycji
naszej dyscypliny. Taka szansa wymaga jednak dobrej współpracy.
Polskie Lekarskie Towarzystwo Radiologiczne taką współpracę deklaruje.“ ...